Dipje en steppen

Vanaf vrijdag ging het weer wat minder met Ymber. Waar het precies door komt vind ik lastig te achterhalen; spierpijn van het steppen, minderen van medicatie of nog een andere oorzaak. Na twee dagen rustig aan gedaan te hebben, was hij vandaag weer wat vrolijker. Om maar gelijk gebruik te maken van zijn energie, ben ik voor de tweede keer met hem gaan steppen. Nu met wat meer tempowisselingen. Hij leek wat minder moe dan de vorige keer, maar nu ligt nu wel weer lekker te slapen.

Steppen en speeltjes

De afgelopen twee dagen is mijn vent erg vrolijk. Hij staat onderaan de trap te kwispelen als ik 's ochtends naar beneden kom en ook buiten hebben we de oude 'discussie' van kop wegdraaien als zijn riem af moet. (Ter verduidelijking... het gaat om een jachtriem en hij is bang dat zijn haartjes tussen het oogje van de riem komen; hij piept dan alsof hem iets vreselijks wordt aangedaan.... Hij draait zijn kop weg - waardoor er juist haren tussen komen - en ik wil dat hij zijn kop naar mij doe draait zodat de riem er soepeltjes af gaat...).

Nu de strijd er af en toe weer is, heb ik het idee dat hij zich echt weer wat beter voelt. Toen hij vanmiddag zelfs wat baldadig bleek te worden, ben ik voor een eerst weer een stukje met hem gaan steppen. We zijn denk ik vijf minuten weg geweest en halverwege hebben we nog even pauze gehouden. Op de heenweg liep hij enthousiast mee en op de terugweg viel het hem wel zwaar. Maar de dappere vent hield het wel vol. Eenmaal thuis heeft hij een paar uur in de bench liggen slapen.

Vanavond kwam hij -gelukkig - met zijn drie favoriete speeltjes aanzetten, zijn kalkoen, dolfie en eend. Een goed teken volgens mij!

Yms met Dolfie, Eend en Kalkoen

Voorzichtige vooruitgang

De extra pijnstillende medicatie lijkt geholpen te hebben en Ymber voelt zich weer wat beter gelukkig. Zijn wond blijft nu mooi dicht en hij wil al weer wat verder lopen dan vorige week. Ook zijn kadootje heeft hij fanatiek uitgepakt en hij 'piept' er enthousiast mee.

Uitpakken kado

Hoewel hij zich wel wat beter voelt, lijkt het fysiek allemaal nog niet zo goed. Zijn staart blijft laag en als hij omhoog gaat, zit er een rare knik in. Ook het doorstrekken naar achteren doet hij niet meer, dus er zal wel iets verkeerd gegaan zijn met die knak.

Het belangrijkste vind ik dat hij weer blij wordt/blijft ook zonder medicatie. Maar dat zal helaas afwachten blijven.

Helaas geen verbetering

Na de knak die ik vorige week hoorde, is het niet veel beter met Ymber geworden. Zijn staart wil nog maar een stukje omhoog en ook heeft hij volgens mij weer meer pijn dan voor die knak. Hoewel ik mocht afbouwen met medicatie, heb ik hem maar weer op het aantal pijnstillers van na de operatie gezet. Het lijkt er allemaal niet veel beter van te worden.

Aylen en Ymber in Zwiggelte

Vanmorgen had ik een afspraak in Westerbork en ik had de honden meegenomen in de bus. Op de terugweg nog even gestopt in het bos zodat Ymber ook eens wat afwisseling had. Hoewel hij wel (aangelijnd) mee wilde lopen, was hij niet echt enthousiast. Ook op de foto kijkt hij erg ongelukkig.
Echt heel sneu om te zien; ik wilde dat ik wist wat ik nog kon doen voor hem...

Controle vrijdag de de dertiende

Vanmorgen vroeg op pad met de leenbus. Het maakte Ymber niet uit, als hij maar mee mocht. Voor mijzelf was het wel een groot verschil; wat rijdt deze bus heerlijk :-).

De dierenarts vond Ymbers coördinatie goed. Het lopen in een achtje deed hij stabiel en hij zag ook niet dat zijn rechterachterpoot wat achterbleef bij de rest. Ook zijn staart ging niet meer naar links. Dus wat dat betreft was de operatie goed geslaagd. Uit het weefsel wat op kweek gezet was, kwam verder niets. Alles was in orde. De zorg is nog wel zijn lage staart en de knak die ik eergisteren hoorde. De komende tijd mag hij alleen maar aangelijnd naar buiten en niet meer snuffelen (arme Yms ;-)). Hij moet rechte stukken lopen en als dat goed gaat het tempo opvoeren met steppen.

Kortom, wat verkeerd gegaan is in eerste instantie is hersteld, maar of hij weer de oude wordt, dat zal afwachten worden/blijven.

Terugval

De laatste dagen ging het eigenlijk wel goed met Ymber. Hij wilde graag naar buiten en op een plekje waar niets of niemand was, heb ik hem lekker laten snuffelen. Hij voelde zich zo goed, dat hij zelfs naar het bos wilde, dat leek me niet zo'n goed idee ;-).

"Ik wil DAAR heen "

Woensdagmiddag probeerde hij zich weer uit te strekken. Aan de voorhand ging goed, maar toen hij zijn linkerachterpoot strekte, hoor ik een knak. Hij piepte verder niet, maar vanaf die tijd ging het wel weer minder. Hij deed zijn staart niet meer zo hoog in de krul en werd ook weer slomer.

Operatiewond

Volgens de dierenarts zou de grote witte pleister er na een paar dagen vanzelf afvallen. Aangezien hij nog steeds muurvast zat, heb ik hem er gisteravond maar voorzichtig afgetrokken. Hij vond het niet leuk, maar hij liet het genadig toe. Het grootste gedeelte van de wond bleef gelukkig dicht, maar aan de onderkant begon het toch weer te bloeden. Dat is ook nog best wel een gapend gat. Hopelijk gaat het snel dicht.

Maar ook dit ziet er weer veel beter uit dan na de eerste operatie. Toen was hij echt bont en blauw.  Ook hebben ze hem nu veel minder kaal geschoren.

Herstel operatie

Ymber lijkt goed te herstellen van de operatie. De wond blijft nu bijna helemaal dicht en hij loopt weer hetzelfde stukje als voor de operatie. Minder goed nieuws vind ik dat hij weer gestopt is met doorstrekken met zijn achterhand. Zelf vind ik het verder ook lastig te beoordelen, nu de grote stappen zijn gezet. Hij plast, poept, eet en drinkt. Hoe je blij je dan ook bent, meer dan dat kan hij nu niet doen en nu is het alleen maar afwachten.

Ymber moe na een wandeling en zijn ontbijt

Aanstaande vrijdag hebben we een controleafspraak en ik ben heel benieuwd wat de dierenarts er van zegt.

Twee dagen later ...

Ymber - en ik dus ook - heeft de hele nacht doorgeslapen zonder te piepen! Hij kwam me vanmorgen wel wakker maken, maar hij heeft in elk geval goed kunnen rusten. Ook nu deed hij weer alles buiten en wilde hij weer ontbijten. Vanmiddag zag ik hem voor het eerst strekken met zijn voorhand en zelfs een beetje doorstrekken met zijn achterhand. Ik was erg verbaasd, aangezien hij dat het afgelopen half jaar helemaal niet gedaan had en nu zelfs met zo'n grote wond op zijn rug. Laten we hopen dat ook dit een goed teken is.

Tussen het slapen door, voelde hij zich in elk geval wel blij. Hij komt zelfs alweer met zijn speeltjes aanzetten. Zijn nieuwe 'dolfie' is één van de favorieten.

Ymber en 'Dolfie'

Aylens kindervriendje belde vanmiddag of hij met haar kon wandelen. Ik had afgesproken om haar naar buiten te brengen, zodat Ymber rustig zou blijven. DOM, DOM, DOM... Ik was nog geen 2 minuten buiten geweest en thuisgekomen was die eigenwijze Border Collie op de bank gekropen... zijn normale boze reactie als hij niet mee mag. Weer een lesje aan het vrouwtje geleerd. Ik had niet het idee dat hij daarna meer pijn had, maar zijn wond was wel weer open. Aylen heeft het in elk geval wel naar haar zin gehad!

Voor mij een mooie gelegeheid om de administratie - beneden - maar eens te gaan doen. Ymber voelde zich aardig goed en moest zich er natuurlijk ook mee bemoeien ;-).

Ymber naast mij liggend bovenop de facturen

Hij loopt nog steeds raar en er zit een rare bochel in zijn staart. Maar vanmiddag zag ik zijn staart omhoog komen omdat hij dacht dat een omgevallen vuurkorf in de verte op een hond leek, dus ook die zenuwen zijn in elk geval niet geheel beschadigd :-). Of het helemaal goed is, zullen we later pas weten, maar de belangrijkste functies doen het in elk geval nog. Dus daar ben ik al heel erg blij mee!!!

De day after

Vannacht heb ik op de bank geslapen om bij Ymber te kunnen zijn. Er stroomde steeds minder bloed uit zijn wond en ook het piepen werd steeds minder. Toen hij eindelijk doorhad, dat ook ik rustig op de bank bleef liggen, kon hij zich er eindelijk aan overgeven en heeft hij een paar uurtjes rustig geslapen. 's Nachts ben ik er maar 2 keer met hem uitgeweest. Hij kon aardig lopen en plaste - zo goed en zo kwaad als het kon - weer met zijn poot omhoog. Hoe hij dat voor elkaar kreeg, ik weet het niet, maar zijn wil is sterk!  Rond een uur of negen ben ik een klein stukje met hem gaan lopen. Dat ging nog niet echt soepel, maar hij had zowel geplast als gepoept. Vorige keer duurde dat 2 dagen, dus ik was superblij dat hij dat zo snel alweer deed. Na de wandeling gaf ik ze eten en Ymber - een moeilijke eter normaal gesproken - at zijn bak inclusief medicatie helemaal leeg.

Ymbers ontbijt

Na het ontbijt heeft hij uren liggen slapen en is bijna niet van zijn plek geweest. De wond bloedde ook niet meer.

De rest van de dag verliep rustig; af en toe even plassen, zijn avondeten at hij keurig op inclusief zijn pillen (wel met kaas ;-)).

Al met al ben ik voorzichtig optimistisch. Hij moet natuurlijk nog steeds revalideren en heeft nog veel zorg nodig, maar hij is lang zo ziek niet als de vorige keer.

Verslag operatie

Om vier uur kon ik dan eindelijk Ymber weer ophalen. Tijdens de operatie hebben ze een botsplinter gevonden waar nog een heleboel woekeringen omheen zaten. Die hebben ze verwijderd. Ze hebben een gedeelte op kweek laten zetten, om te kijken of er nog (steeds) iets van een bacterie zit. Over tien dagen krijg ik daar de uitslag van. Verder hebben ze geen verontrustende dingen gevonden. Achteraf gezien had deze operatie veel eerder gekund. De dierenarts kon geen garantie geven dat met de botsplinter nu alles opgelost is, maar hij had goede hoop!

Thuis gekomen was hij minder ziek en beroerd dan na zijn eerste operatie. Hij kon in elk geval een beetje lopen. Wel piept hij nog veel - volgens de dierenarts- door de methadon. Maar ik denk ook nog wel door de pijn. Hij mag helaas geen extra pijnstiller, omdat dat de werking van de methadon zal versterken en hij nog meer gaat piepen. Ook de wond bloedt nog steeds. Maar dat zou geen kwaad kunnen, sterker nog, de wond zou daardoor mooi schoongespoeld kunnen worden.

Hij heeft in elk geval even geslapen vanavond, dus hopelijk kan hij vannacht ook nog een paar uur slapen.

De operatie is goed gegaan!

Vanmorgen heb ik Ymber gebracht. Hij ging vrolijk mee in de bus gelukkig en ook wilde hij vrij makkelijk mee bij de dierenarts naar binnen. Dit keer mocht ik niet bij hem zijn toen ze hem onder narcose brachten. Het plan was om te kijken waar die botsplinter zat en die weg te halen, iets op kweek te zetten om te kijken of er toch nog bacteriën zijn achtergebleven en weghalen van het extreem vele littekenweefsel van de vorige operatie.

12.00 uur
De assistente heeft gebeld dat de operatie van Ymber goed gegaan is. Desgevraagd gaf ze aan dat hij wel iets gevonden had, maar wát, dat wilde ze niet zeggen. Daarvoor moest ik wachten tot vier uur, want dan kan hij weer opgehaald worden.

Dag voor de operatie

Morgen wordt Ymber voor de tweede keer geopereerd aan zijn rug. Na al het gekwakkel, is de knoop doorgehakt om te kijken wat er de eerste keer precies mis is gegaan. Op de MRI leek er naast een megaontsteking ook een botsplinter te zitten. Nadat de onsteking weg was, was hij nog steeds niet voldoende hersteld. We hopen dat deze operatie eindelijk goed nieuws oplevert.